Op de herderstegel zien we een lieflijk landschap, met daarin centraal een herder(in). Gekleed in praktische korte kleding, met een grote hoed op en voorzien van een herdersstaf en soms afgebeeld met een attribuut zoals een muziekinstrument als fluit, doedelzak of harp.Het vaak lichtglooiend tafereel wordt compleet gemaakt met wat koeien of schapen op de achtergrond, Vaak zijn deze dieren versimpeld tot een rondje met twee streepjes. Vandaar dat de herder ook wel slakkentegel wordt genoemd. Herderstegels werden vanaf het midden van de 17e eeuw tot ca 1900 gebakken. Het was, evenals zijn geestelijke tegenhanger de bijbelse tegel, een wat duurdere tegel vanwege het ingewikkelder schilderproces. Ze sierden dan ook de haardplaatsen, hallen en keukens van de rijkere boerderijen en woonhuizen.