Erfelijke familienamen waren over het algemeen nogal laat binnen aangenomen Scandinavië . De adel was de eersten die namen aannamen die van de ene generatie op de andere zouden worden doorgegeven. Later namen geestelijken , ambachtslieden en kooplieden in steden erfelijke namen aan. Familienamen (achternamen) werden nog steeds gebruikt in combinatie met primaire patroniemen (de naam van de vader plus een toevoeging die de relatie aangeeft), die door alle sociale klassen werden gebruikt. Dit betekende dat de meeste gezinnen tot de moderne tijd geen achternamen hadden. Scandinavische patroniemen werden over het algemeen afgeleid van de voornaam van de vader met de toevoeging van een achtervoegsel dat 'zoon' of 'dochter' betekent, of door beroep zoals Møller - (Miller) naamgevingstraditie bleef algemeen gebruikt in de Scandinavische landen tijdens de tijd van de achternaamvorming. Vormen van de familienaam achtervoegsels omvatten: -son , -sen , -fen , -son , -ler , -zen , -zon / zoon en -ssøn. 

Denemarken:

De meest voorkomende Deense familienamen zijn patroniem en eindigen op -sen ; bijvoorbeeld Rasmussen , wat oorspronkelijk "zoon van Rasmus" (Rasmus 'zoon) betekent. Afstammelingen van Deense of Noorse immigranten naar de Verenigde Staten hebben vaak vergelijkbare namen die eindigen op het achtervoegsel "-sen" of hebben de spelling veranderd in "-son". Ongeveer een derde van de Deense bevolking draagt ​​een van de tien meest voorkomende familienamen. Meer dan tweederde heeft een patroniem dat eindigt op -sen in hun volledige naam. Veel van deze patroniemen zijn echter zeer zeldzaam, lokaal of getuigen van een ongebruikelijke afkomst, bijv. Heilesen uit Noord-Jutland , Holdensen en Boldsen uit het voormalige hertogdom Sleeswijk of gewone etymologische achternamen zijn beroepsmatige (bijv. Møller - molenaar, Schmidt - smid en Fisker - visser, bijvoorbeeld namen die zijn ontleend aan een dorp of boerderij die door voorouders wordt bewoond. Andere mensen uit de hogere klasse namen in de daaropvolgende eeuwen erfelijke achternamen, geestelijken vaak gelatiniseerde namen (bijv. Pontoppidan gemaakt van Broby ) en ambachtslieden vaak Germaanse namen. Naamgevingshandelingen die voor alle burgers gelden, werden uitgevaardigd in 1771 (alleen voor het hertogdom Sleeswijk ) en in 1828. De plattelandsbevolking gaf slechts met tegenzin de traditionele primaire patroniemen op. Verschillende naamgevingshandelingen vervingen de eerste; in 1856, 1904, 1961, 1981, 2005. Het resultaat van de eerste akte was dat de meeste mensen een patroniem achternaam als hun erfelijke familienaam namen, met als gevolg de overweldigende dominantie van een paar achternamen. Latere daden hebben geprobeerd mensen te motiveren om over te schakelen naar achternamen die een veiligere identificatie van individuen mogelijk zouden maken.

Meest voorkomende achternamen in Denemarken:

1 Jensen patroniem zoon van Jens 

2 Nielsen  patroniem zoon van Niels 

3 Hansen patroniem zoon van Hans 

4 Pedersen  patroniem zoon van Peder 

5 Andersen patroniem zoon van Anders 

6 Christensen  patroniem zoon van Christen 

7 Larsen  patroniem zoon van Lars

8 Sørensen  patroniem zoon van Søren 

9 Rasmussen patroniem zoon van Rasmus 

10 Jørgensen  patroniem zoon van Jørgen 

11 Petersen  patroniem zoon van Peter 

12 Madsen  patroniem zoon van Mads 

13 Kristensen  patroniem zoon van Kristen 

14 Olsen  patroniem zoon van Ole 

15 Thomsen  patroniem zoon van Thomas 

16 Christiansen  patroniem zoon van Christian 

17 Poulsen patroniem zoon van Poul 

18 Johansen  patroniem zoon van Johan 

19 Møller beroeps molenaar 

20 Johnsen  patroniem zoon van Jon 

 

Noorwegen:

De meest voorkomende Noorse achternamen waren oorspronkelijk patroniem, gewoonlijk eindigend met de achtervoegsels "-ssen", "-sson", "-sdatter", "-sdotter", wat de genitief s is plus het woord sen of son voor zoon of datter of dotter voor dochter. De genitieve s werd vaak weggelaten; vergelijk Hanssen en Hansen. In 1923 werd bij wet bepaald dat elk gezin één enkele, erfelijke achternaam moest hebben. Familienamen afgeleid van plaatsnamen zijn gewoonlijk ontstaan ​​als boerderijnamen. De meeste families namen een patroniemnaam aan, maar sommige namen een boerderijnaam aan. De meest voorkomende Noorse achternamen zijn veel namen die hun oorsprong hebben in boerderijnamen: Bakke / Bakken (heuvel of heuvel), Berg / Berge (berg of heuvel), Dahl / Dal (vallei), Haugen / Haugan (heuvel of heuvel), Lie (kant van een vallei), Moen (weide) of Rud (open plek).

 

Meest voorkomende achternamen in Noorwegen:

1 Hansen  patroniem zoon van Hans 

2 Johansen patroniem zoon van Johan 

3 Olsen  patroniem zoon van Ole 

4 Larsen  patroniem zoon van Lars 

5 Andersen  patroniem zoon van Anders 

6 Pedersen patroniem zoon van Peder 

7 Nilsen  patroniem zoon van Nils 

8 Kristiansen  patroniem zoon van Kristian 

9 Jensen patroniem zoon van Jens 

10 Karlsen  patroniem zoon van Karl 

11 Johnsen  patroniem zoon van John 

12 Pettersen  patroniem zoon van Petter 

13 Eriksen  patroniem zoon van Erik 

14 Berg  landschap berg of heuvel 

15 Haugen landschap heuvel of heuvel 

16 Hagen  landschap omsloten weiland 

17 Johannessen  patroniem zoon van Johannes 

18 Andreassen patroniem zoon van Andreas 

19 Jacobsen patroniem zoon van Jacob 

20 Halvorsen patroniem van Halvor