Rond het midden van de achttiende eeuw vestigde zich een slager in Oirschot. In de daarop volgende decennia nam het aantal Joden in de plaats gestaag toe en werd er een Joodse gemeente gevormd.

Aanvankelijk werden de godsdienstoefeningen in een privéwoning gehouden; in 1841 wordt toestemming verleend voor het vestigen van een synagoge aan de Rijkesluisstraat, die vanaf 1842 in gebruik is. In 1875 wordt er nog enig restauratiewerk aan verricht. Op de avond van Rosj Hasjana in september 1905 wordt de synagoge voor het laatst gebruikt. Daarna is het pand deel gaan uitmaken van de slagerij van Barend Meijer, aan wie het pand later verkocht wordt.

De Joodse begraafplaats van Oirschot, gelegen op De Kloosters, dateert uit het begin van de negentiende eeuw. Van de momenteel nog aanwezige stenen is de oudste uit 1845.

In de laatste decennia van de negentiende eeuw liep het aantal Joodse inwoners van Oirschot terug. In 1912 bestond de Joodse gemeenschap nog slechts uit twee gezinnen en wordt besloten de Joodse gemeente op te heffen. Deze wordt bij die van Eindhoven gevoegd. De synagoge en de inventaris werden verkocht. Uit de opbrengst werd een klein fonds gevormd voor het onderhoud van de begraafplaats. Momenteel draagt de plaatselijke overheid zorg voor dit onderhoud. Op de plaats waar de vroegere synagoge stond is een gedenksteen aangebracht.