NSB Zeeland

De Nationaal-Socialistische Beweging (NSB) was ook in Zeeland actief. Tijdens de bezetting kregen verschillende gemeenten in Zeeland, zoals Terneuzen, Zaamslag, Hontenisse en Axel, NSB-burgemeesters. In Goes werd C.E.P. Lenshoek in 1942 geïnstalleerd als NSB-burgemeester. Jan Adriaan Dekker was in de Tweede Wereldoorlog de NSB-districtleider voor Zeeland. Hij was ook gemachtigde van NSB-leider Anton Mussert voor de provincie.

 

In totaal zaten er 500 vluchtelingen in de kampen in Sluis. Er was een protestants en een katholiek kamp. Dat komt omdat veel van origine joodse vluchtelingen zich lieten bekeren tot een van die stromingen, om een visum te krijgen in overzeese landen. Het was niet de bedoeling van de vluchtelingen om in Nederland te blijven. Ze wilden eigenlijk via Sluis naar de haven van Antwerpen gaan om vervolgens naar Amerika en Chili te reizen.

Maar helaas werd het door de oorlog steeds lastiger om een visum te krijgen in die landen en bleven de vluchtelingen in Sluis. Ze konden het continent niet meer verlaten. Ze zaten in zak en as.

In deze periode werden ook NSB'ers geïnterneerd in het kamp in Sluis. Die zaten in het protestantse kamp. Dat is een beetje tegenstrijdig. Maar toentertijd werden ze allemaal gezien als Duitsers. Het was makkelijk om ze bij elkaar te steken om ze beter te beveiligen. Het zal met on the spot besluiten nemen te maken hebben. Het was een chaotische tijd. Ze wisten niet wat ze met iedereen moesten.

Omdat de oorlog steeds dichterbij kwam, wilde Nederland zowel de protestantse vluchtelingen als de NSB'ers naar Engeland brengen. Dat was om te voorkomen dat ze in Duitse handen zouden vallen en dat de NSB'ers een vijfde kolonne zouden vormen in Nederland. Maar de evacuatie naar Engeland mislukte. Ze zijn ingehaald door de oorlog,  De NSB'ers zijn bevrijd, een groepje communisten is gaan werken en de vluchtelingen werden teruggestuurd naar Nederland. Er zijn wel een aantal vluchtelingen in Frankrijk en België ontsnapt, maar het grootste gedeelte is teruggestuurd. Maar daar kwamen ze erachter dat het kamp in Sluis niet meer bestond. Daarop werden de vluchtelingen naar Westerbork gestuurd.